شورای حقوق بشر سازمان ملل باید یک کمیته مستقل حقیقت‌یاب برای بررسی فاجعه سرنگونی هواپیمای اوکراینی تشکیل دهد...
پنج‌شنبه ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۰ ـ دو سال پس از فاجعه سرنگونی هواپیمای اوکراینی در اثر شلیک موشک‌های سپاه پاسداران، مقامات جمهوری اسلامی ایران همچنان از شفاف سازی و همکاری با جامعه بین‌المللی برای روشن شدن ابهامات و پاسخ به پرسش‌های بی‌شمار درباره ابعاد گوناگون این فاجعه سر باز می‌زنند. در طول دو سال گذشته حاکمیت جمهوری اسلامی ایران به روش‌ها و شیوه‌های مختلف، خانواده‌های جانباختگان و همه آنها را که خواستار آشکار شدن حقیقت هستند تحت فشارهای امنیتی و قضایی قرار داده است؛ دادخواهانی که برای رسیدن به حق مسلم خود یعنی آگاهی از تمام ابعاد واقعیت سرنگونی هواپیمای مسافربری و جان باختن ۱۷۶ مسافر آن هستند. دست یافتن به این خواسته و روشن شدن تمامی ابعاد فاجعه سرنگونی هواپیمای پرواز ۷۵۲ تنها با همکاری و ورود مستقیم نهادهای بین‌المللی و حقوقی و تشکیل کمیته ویژه‌ای برای تحقیقات مستقل درباره این فاجعه انسانی ممکن است.
هادی قائمی، مدیر کمپین حقوق بشر در ایران، با اشاره به رفتارهای مقامات جمهوری اسلامی در مواجهه با فاجعه سرنگونی هواپیما از عدم انتشار جزئیات پرونده گرفته تا برخوردهای قضایی و امنیتی با خانواده جانباختگان و دادخواهان گفت: «مجموعه این رفتارها نشان می‌دهد که حاکمیت هیچ عزمی برای روشن شدن حقیقت ندارد و از این رو ضرورت واکنش گسترده بین‌المللی برای تحت فشار قرار دادن حکومت جمهوری اسلامی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.»
قائمی با اشاره به نمایشی بودن دادگاه رسیدگی به پرونده سرنگونی هواپیمای اوکراینی در ایران و غیبت متهمان اصلی در آن دادگاه، گفت: «جامعه بین‌الملل و در راس آنها شورای حقوق بشر سازمان ملل باید تشکیل یک کمیته مستقل حقیقت‌یاب برای روشن شدن ابعاد این فاجعه انسانی را در دستور کار خود قرار دهد.»
کمپین حقوق بشر در ایران از نهادهای بین‌المللی قانونی و تمامی دولت‌هایی که شهروندان آنها در فاجعه سرنگونی هواپیمای مسافربری جان باخته‌اند می‌خواهد که با اعمال فشارهای حقوقی، مقامات جمهوری اسلامی را مجبور به پاسخ گویی درباره ابعاد این فاجعه انسانی و کمک به شفاف سازی و روشن شدن حقیقت کنند. بی‌اطلاع نگه‌داشتن خانواده‌های جانباختگان از واقعیت مرگ عزیزانشان و تاریک ماندن ابعاد حقیقت، نه تنها رفتاری ناقض حقوق اساسی آنها بلکه اعمال رنجی پیوسته و مضاعف بر آنان است. حاکمیت جمهوری اسلامی ایران نشان داده که تاریک ماندن ابعاد سرنگونی هواپیمای مسافربری، خواسته اصلی‌اش است و بی‌تفاوت شدن جامعه جهانی نسبت به این فاجعه در واقع هم راستا شدن با سیاست‌های این حاکمیت است. سیاستی که جمهوری اسلامی ایران در تاریخ چهل و چند ساله‌ی خود بارها از آن استفاده کرده و یا از طریق انکار و یا تحریف و یا سکوت، سعی در پنهان کردن حقیقت و مبارزه با دادخواهی داشته است.