اعتراضات سراسری و زنانی که از جسم و جان گذشتند...
بوی ماه مهر، بوی خون
مهرماه اعتراضات به اوج خود رسیدند. فصل بازگشایی مدارس بود و دانش‌آموزان و به ویژه دختران دانش‌آموز در کنار دیگر اقشار جامعه فریاد آزادی سر دادند. فریادهای زن، زندگی، آزادی از زبان دخترانی که در طول سالیان تلاش شده بود بال پروازشان بریده شود، برای نیروی سرکوب قابل تحمل نبود.
ویدیوهایی از دختران دانش‌آموز که با برداشتن روسری خود به خیابان‌ها ریخته بودند، موجب شگفتی شده بود. در همین روزها، جهان نام و چهره «سارینا اسماعیل‌زاده» را شناخت؛ دانش‌آموز ۱۶ ساله‌ای که در جریان سرکوب اعتراضات در کرج کشته شد.سارینا با برنامه‌هایی که در یوتیوب ضبط می‌کرد و کانال تلگرامی که شعر و قصه‌هایش را در آن می‌نوشت، یکی از هزاران دختر نوجوانی بود که دغدغه اجتماعی داشت، مخالف حجاب اجباری بود و به دنبال آزادی.سارینا در یکی از ویدیوهای کانال یوتیوب خود می‌گفت: «نوجوان ایرانی دیگر نوجوان ۲۰ سال پیش نیست، از اوضاع جهان باخبر است و از خودش می‌پرسد چه چیزی کمتر از نوجوان امریکایی دارد تا دغدغه‌هایشان این‌قدر متفاوت باشند.»
شاهدان عینی تایید کرده بودند که سارینا بعد از بازگشت از کلاسی فوق برنامه، به جمعیت معترض پیوسته بود و بر اثر ضربان متعدد باتوم ماموران به ناحیه سر کشته شد.به جز سارینا اسماعیل‌زاده، نام «آرنیکا قائم مقامی» در تهران، «اسرا پناهی» در اردبیل، «نگین عبدالملکی» در همدان و «هستی نارویی» و «زلیخا ترزی» در زاهدان به عنوان زنانی که در اعتراضات مهر ماه با شلیک نیروهای امنیتی کشته شدند، توسط نهادهای حقوق بشری تایید شده است.هستی نارویی و زلیخا ترزی هر دو از کشته‌شدگان اولین جمعه خونین زاهدان در تاریخ هشتم مهر بودند. رنج مضاعف اما این‌جا است که ۵۰ روز طول کشید تا تصویری از هستی و زلیخا در رسانه‌ها منتشر شود.