محرومیت از درمان؛ گزارشی از وضعیت صدیقه اقدسی، شهروند بهائی در زندان عادل آباد شیراز ...
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صدیقه اقدسی، شهروند بهائی در زندان عادل آباد شیراز از رسیدگی پزشکی محروم مانده است. یک منبع نزدیک به خانواده در این خصوص به هرانا گفت: «خانم اقدسی در زندان دچار سکته قلبی شده و پس از بروز دست درد و کمردرد و بی حسی دست در تاریخ ۷ اردیبهشت به بیمارستان قلب الزهرا منتقل شد. ۵ روز در بخش مراقبت های ویژه نگهداری شد اما برخلاف گفته قبلی پزشک معالج مبنی بر نیاز به بستری دستکم ۵ روزه به دلیل فشار خون بالا به صورت ناگهانی از بیمارستان مرخص شده و به زندان بازگردانده شد. حالا هم علیرغم دستور پزشکان مبنی بر ام‌آر‌آی قلب، مسئولان زندان به بهانه‌های واهی از اعزام او به بیمارستان خارج از زندان ممانعت میکنند.» به گفته این منبع مطلع، مسولان دلیل عدم رسیدگی پزشکی را، کوتاه بودن دوران حبس خانم اقدسی عنوان میکنند. صدیقه اقدسی در تاریخ ۷ اردیبهشت‌ماه در پی سکته قلبی به بیمارستان منتقل شده و چند روز بعد علیرغم نیاز به رسیدگی مناسب پزشکی، مجددا راهی زندان شد. صدیقه اقدسی، به همراه شماری از شهروندان بهایی در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۰ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به سلول های انفرادی بازداشتگاه های نیروی انتظامی تحت نظر اطلاعات سپاه و بازداشتگاه وزارت اطلاعات شیراز منتقل شدند. آنان نهایتا در اردیبهشت ماه با تودیع قرار وثیقه، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شدند. این افراد آبان ماه ۱۴۰۰ توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز هر یک از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۷ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری و از بابت اتهام عضویت در گروه های معاند نظام به ۳۱ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری محکوم شدند. ۲۵ ماه از حکم خانم اقدسی به حالت تعلیق در آمده است. وی در تاریخ ۱۶ اسفندماه ۱۴۰۰ جهت تحمل دوران محکومیت بازداشت و به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد. بازداشت این شهروند پس از احضار به دادگاه انقلاب به بهانه پاره ای از توضیحات و بدون ابلاغ اجرای احکام صورت گرفته بود. شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
