دبیر ستاد ملی سیاست گذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار از انجام یک آسیب شناسی آکادمیک برای بررسی دلایل عدم موفقیت تفاهم نامه های گرد و غبار با کشورهای همسایه خبر داد.
به گزارش ایسنا علی محمد طهماسبی بیرگانی در دومین جلسه ستاد ملی سیاستگذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار که پیش از ظهر امروز (۲۸ فروردین) در سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد، با بیان اینکه منطقه‌ای بین سوریه و عراق که حاوی رسوبات بادرفتی است، منشا غبارخیزی منطقه است، اظهار کرد: ۲۷۹ میلیون هکتار از اراضی منطقه، کانون گسیل گرد و غبار به داخل کشور است که ۳۰ درصد آن پتانسیل زیاد و ۱۰ درصد آن که در عربستان و بخش هایی از عراق واقع است پتانسیل خیلی زیادی دارند.
وی از شناسایی هشت کانون عمده گرد و غبار در خاورمیانه خبر داد و گفت: این کانون‌ها در عربستان، امارات، شمال عربستان، جنوب عراق، شمال عراق، ترکمنستان – ازبکستان – تاجیکستان، افغانستان و پاکستان قرار دارند. در مطالعه‌ای مشخص شد که هریک از کانون‌ها چه مناطقی از کشور ما را درگیر می‌کنند.
طهماسبی بیرگانی تصریح کرد: ما تفاهمنامه‌های متعددی با کشورهای همسایه منعقد کرده‌ایم ولی هیچ گونه جنبه عملیاتی پیدا نکرده‌اند.
وی با اشاره به انجام یک آسیب شناسی آکادمیک با همکاری دانشگاه ها برای بررسی دلایل عدم موفقیت این تفاهمنامه‌ها گفت: باید دیپلماسی گرد و غبار با مسایل اجتماعی و اقتصادی عجین شود یعنی وقتی مبادلات اقتصادی با کشورها داریم بحث گرد و غبار را هم در آن بگنجانیم.
دبیر ستاد ملی سیاست گذاری و هماهنگی مدیریت پدیده گرد و غبار افزود: متاسفانه در کشورهای همسایه به دلیل سازگاری که ایجاد شده است، مطالبه چندانی در بحث گرد و غبار وجود ندارد بنابراین می بایست بحث مربوط به ارتقای آگاهی عمومی و سمن‌ها در این کشورها لحاظ شود.
طهماسبی بیرگانی بر لزوم انجام کارهای تحقیقاتی مشترک بین دانشگاه‌های کشور با دانشگاه‌های کشورهای همسایه تاکید کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، وی، دلایل اصلی عدم موفقیت تفاهمنامه‌های مقابله با گرد و غبار بر اساس آسیب شناسی دبیرخانه ستاد را نبود یک ساختار منسجم ذیل یک مجموعه بین‌المللی به نحوی که همه کشورها به آن پایبند باشند و نیز معلوم نبودن سازو کار تامین منابع مالی برای اجرای پروژه‌ها دانست و گفت: همگرایی و مشارکت موثر دستگاه‌ها برای پشتیبانی از دیپلماسی گرد و غبار، تشکیل کارگروه مشترک بین الدول با استفاده از نهادهای بین‌المللی و تشکیل صندوق ملی از جمله پیشنهادات ما برای اجرایی کردن تفاهمنامه‌های گرد و غبار با دیگر کشورهاست.