تبعیض آموزشی و اقتصادی از جمله مواردی است که بهاییان ایران در دهه‌های اخیر با آن مواجه بوده‌اند. بسیاری از دانش‌آموزان بهایی حتی در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان به دلیل اعتقادات مذهبی خود از تحصیل بازمانده‌اند. جوانان بهایی از تحصیل در دانشگاه‌های ایران محرومند و هر دانشگاهی که از اعتقادات این دگراندیشان مذهبی باخبر شود آنها را در هر مرحله‌ای از تحصیل اخراج می‌کند. سیاست‌های ضد بهایی چنان طراحی و اجرا شده‌اند که هیچ یک از اعضای این اقلیت از آن جان سالم بدر نمی‌برد.
پس از انقلاب ۵۷، بیش از ۲۰۰ شهروند بهایی بدست حکومت جمهوری اسلامی کشته شده‌اند. هزاران نفر از آنها دستگیر و زندانی شده، صدها سرکوب و شکنجه شده ، توسط وزارت اطلاعات نظارت شده ، تمام اموال و دارایی‌شان مصادره شده و مشاغل دولتی و شخصی خود را از دست داده‌اند. در دهه‌های اخیر خانه‌ها و گورستان‌های تاریخی بهاییان توسط نیروهای حکومتی و سپاه پاسداران با خاک یکسان شده‌اند. مردگان بهایی حتی در گورهای خود آرامش ندارند و بارها نبش قبر شده‌اند. حتی در مواردی بر گورستان‌های آنها ساختمان‌های اداری، مساجد، مکان‌های برگزاری نماز جمعه و ساختمان‌های مسکونی بنا شده است. جسدهای بهایی بارها پس از نبش قبر توسط ماموران حکومتی در بیابان‌ها و رودخانه‌ها رها شده‌اند. این موارد در حالی رخ داده است که هیچ قانون، عرف و یا مذهبی دستور بی حرمتی و اهانت به اجساد و گورها را نداده است. تاریخ خشونت علیه بهاییان نشان دهنده واقعیتی تلخ‌تر از تجربه‌ی سرکوب آنها در ایران پس از انقلاب است. در دوران شاهنشاهی، آزار بهاییان پاداش گرانبهای شاهان به روحانیون و متعصبان مذهبی وفادار به تاج و تخت بوده است.
تبعیض آموزشی و اقتصادی از جمله مواردی است که بهاییان ایران در دهه‌های اخیر با آن مواجه بوده‌اند. بسیاری از دانش‌آموزان بهایی حتی در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان به دلیل اعتقادات مذهبی خود از تحصیل بازمانده‌اند. جوانان بهایی از تحصیل در دانشگاه‌های ایران محرومند و هر دانشگاهی که از اعتقادات این دگراندیشان مذهبی باخبر شود آنها را در هر مرحله‌ای از تحصیل اخراج می‌کند. سیاست‌های ضد بهایی چنان طراحی و اجرا شده‌اند که هیچ یک از اعضای این اقلیت از آن جان سالم بدر نمی‌برد.
پس از انقلاب ۵۷، بیش از ۲۰۰ شهروند بهایی بدست حکومت جمهوری اسلامی کشته شده‌اند. هزاران نفر از آنها دستگیر و زندانی شده، سرکوب و شکنجه شده، توسط وزارت اطلاعات نظارت شده، تمام اموال و دارایی‌شان مصادره شده و مشاغل دولتی و شخصی خود را از دست داده‌اند.
در دهه‌های اخیر خانه‌ها و گورستان‌های تاریخی بهاییان توسط نیروهای حکومتی و سپاه پاسداران با خاک یکسان شده‌اند. مردگان بهایی حتی در گورهای خود آرامش ندارند و بارها نبش قبر شده‌اند. حتی در مواردی بر گورستان‌های آنها ساختمان‌های اداری، مساجد، مکان‌های برگزاری نماز جمعه و ساختمان‌های مسکونی بنا شده است. جسدهای بهایی بارها پس از نبش قبر توسط ماموران حکومتی در بیابان‌ها و رودخانه‌ها رها شده‌اند. این موارد در حالی رخ داده است که هیچ قانون، عرف و یا مذهبی دستور بی حرمتی و اهانت به اجساد و گورها را نداده است.
تاریخ خشونت علیه بهاییان نشان دهنده واقعیتی تلخ‌تر از تجربه‌ی سرکوب آنها در ایران پس از انقلاب است. در دوران شاهنشاهی، آزار بهاییان پاداش گرانبهای شاهان به روحانیون و متعصبان مذهبی وفادار به تاج و تخت بوده است. مینا یزدانی، مدرس تاریخ در دانشگاه کنتاکی شرقی در این‌باره می‌گوید: «در رویدادهای سال ۱۳۳۴، بهائی آزاری با "ادای دین" شاه یا "پاداش" او به روحانیونی که در کودتا و بازگرداندن او به تخت یاری رسانده بودند، با همکاری بین نیروهای حکومتی و مذهبی انجام شد».
بهائیان ایران آنچه رافائل لمکین آن را نسل‌کشی خوانده است را تجربه کرده و درحال تجربه کردن آن هستند. از نظر لمکین، نسل‌کشی لزوما مستلزم نابودی فیزیکی یک گروه نیست، بلکه ممکن است اقدامات غیر‌کشنده‌ای را علیه وجود فرهنگی، مذهبی و یا زبانی آن گروه انجام دهد.
آنچه بر سر بهاییان ایران آمده تنها جنایت علیه بشریت نیست، بلکه یک تراژدی به تمام معناست که ملت ایران بایستی آن را جدی بگیرند و اجازه ندهند افراط گرایان مذهبی حاکم بر کشور به نابودی سیستماتیک هموطنان دگراندیش از هر اقلیت، قوم، کیش و آیینی ادامه دهند. سرکوب بهاییان سرکوب گروهی از جامعه است که خواهان صلح و آرامش و اتحاد و آزادی برای ایرانیان و تمام جهانیان‌اند.
بهائیان ایران آنچه رافائل لمکین آن را نسل‌کشی خوانده است را تجربه کرده و درحال تجربه کردن آن هستند. از نظر لمکین، نسل‌کشی لزوما مستلزم نابودی فیزیکی یک گروه نیست، بلکه ممکن است اقدامات غیر‌کشنده‌ای را علیه وجود فرهنگی، مذهبی و یا زبانی آن گروه انجام دهد. آنچه بر سر بهاییان ایران آمده تنها جنایت علیه بشریت نیست، بلکه یک تراژدی به تمام معناست که ملت ایران بایستی آن را جدی بگیرند و اجازه ندهند افراط گرایان مذهبی حاکم بر کشور به نابودی سیستماتیک هموطنان دگراندیش از هر اقلیت، قوم، کیش و آیینی ادامه دهند. سرکوب بهاییان سرکوب گروهی از جامعه است که خواهان صلح و آرامش و اتحاد و آزادی برای ایرانیان و تمام جهانیان‌اند...